Geçmiş boyunca genişledik, fetihler yaptık, inşa ettik, yok ettik ve yeniden inşa ettik. Tüm dünyaya yayıldık. İnsan cenini bu koşula hamileliğin 38. haftasında ulaşır.
Ana rahmi bir çocuk için en rahat yerdir, ve hamileliğin gerekçesi doğum olduğundan şuan gelişimin bir ara katmanındayız. Annenin vücudu doğum esnasında, çocuğun geçirdiği zor ve acı dolu süreçte ona yardım amacıyla büyük miktarlarda adrenalin üretir. Aynen buna benzer bir şekilde, biz de en en üst seviyemize kadar geliştik ve eski kaidelere uygun şekilde yaşamaktan yoksunuz.
Sırada ne var hiçbir fikrimiz yok, ama bu ilerleyişimizin genel planının var olmadığı anlamına gelmiyor. Doğanın bizleri krizler, felaketler, salgın hastalıklar, savaşlar aracılığıyla etkileyen kendi bir programı var, ve bizi doğuma itiyor. Doğumdan sonra, çocuk ana rahminden çok farklı bir dünyada büyümeye devam ediyor. Aynısı bizim için de geçerli. Sonuçta neden buradayız öğrenmeliyiz. Bunu nasıl yapacağız? Aşağıda:
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder